Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας ξεκίνησε με φόρα για να εφαρμόσει και να βαθύνει ακόμα περισσότερο την επίθεση στα εργατικά ασφαλιστικά δικαιώματα, βρίσκοντας στρωμένο το έδαφος από την αντεργατική παρακαταθήκη του ΣΥΡΙΖΑ. Τα μέτρα που ήδη εξήγγειλε και αυτά που θα παρουσιάσει στη ΔΕΘ θα επιδεινώσουν ακόμα περισσότερο τη ζωή του εργαζόμενου λαού.
Οι αντεργατικές ρυθμίσεις που έφερε στα κλεφτά η κυβέρνηση μέσα στο καλοκαίρι, η μία για τους εργολαβικούς εργαζόμενους και η άλλη για τις απολύσεις αλλά και οι σχεδιασμοί της να μπει νέο χτύπημα στη συλλογική οργάνωση και πάλη, είναι οι πρώτες παρεμβάσεις στα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα, που δεν αφήνουν καμιά αμφιβολία για το ποια θα είναι η συνέχεια.
Θέλουν γρήγορα να ξεμπερδεύουν με όσα δικαιώματα κρατήθηκαν με σκληρούς αγώνες μέσα στην κρίση, να ολοκληρώσουν το καθεστώς εργασιακής ζούγκλας και πλήρους ελευθερίας των μεγαλοεργοδοτών να ξεζουμίζουν χωρίς κανένα εμπόδιο τους εργαζόμενους. Και αυτό το ονομάζουν κανονικότητα. Στην τουριστική περίοδο που πλησιάζει στο τέλος της εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι ξαναβίωσαν την «κανονικότητα» των επιχειρηματικών ομίλων. Εξαντλητικά ωράρια, άθλιες συνθήκες δουλειάς, μισθοί πείνας, εργοδοτική τρομοκρατία.
Παράλληλα, μένοντας σταθερά προσανατολισμένη στους στόχους στήριξης της κερδοφορίας των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, προωθεί νέα μέτρα προστασίας τους, όπως φοροαπαλλαγές και απαλλαγή τους από την υποχρέωσή τους σε εισφορές στα ασφαλιστικά ταμεία, ιδιωτικοποιήσεις, όπως της ΔΕΗ, του νερού, των αστικών συγκοινωνιών, την ολοκλήρωση της παράδοσης του δημόσιου πλούτου και των υποδομών.
Ολα τα παραπάνω μαζί με την οξυμένη κατάσταση στο χώρο της Υγείας, τους πλειστηριασμούς και το Ασφαλιστικό, που ανοίγει εκ νέου, αποτελούν ένα ασφυκτικό πλαίσιο για τους εργαζόμενους, για να επιτευχθεί ο στόχος της ανάπτυξης των κερδών των λίγων.
Την ίδια στιγμή, με το νομοσχέδιο για το «επιτελικό κράτος», που αποτελεί τον πυρήνα των θέσεων της κυβέρνησης, στοχεύει σε ένα κράτος πιο αντιλαϊκό στο εσωτερικό και πιο επιθετικό για την υλοποίηση των πολεμικών κατευθύνσεων του ΝΑΤΟ.
Τα όσα λέει για να δικαιολογήσει την επίθεση, «για περισσότερη δημοκρατία στο συνδικαλιστικό κίνημα», δεν πείθουν κανέναν. Τη στιγμή που κατάργησε για χατίρι του ΣΕΒ ακόμα και την προσχηματική διάταξη για την αιτιολόγηση της απόλυσης, με το επιχείρημα «για να μη φακελώνεται ο εργαζόμενος», ανακοίνωσε τη δημιουργία «ηλεκτρονικού μητρώου όσων είναι συνδικαλισμένοι» και «ηλεκτρονικών ψηφοφοριών για τη λήψη απεργιακής απόφασης», για να υπάρχει πλήρες φακέλωμα των συνδικαλισμένων εργαζομένων και της δράσης τους!
Επιδιώκει να υψώσει τείχος σε εργαζόμενους που θέλουν να οργανωθούν στα σωματεία τους, που επιλέγουν το συλλογικό δρόμο διεκδίκησης, στην ενεργή συμμετοχή τους. Επιχειρεί ένα σχέδιο καθυπόταξης των σωματείων στην εργοδοσία και τα συμφέροντά της με την πλήρη αλλαγή του χαρακτήρα τους.
Στην ουσία ομολογούν πως μπροστά στα μέτρα και στην επίθεση που θα ακολουθήσει το επόμενο διάστημα, θέλουν να «δέσουν το γάιδαρό τους», δηλαδή να αφοπλίσουν το οργανωμένο αγωνιστικό συνδικαλιστικό κίνημα και να το πετάξουν στην άκρη.
Σήμερα δεν είναι «κανονικότητα» οι αντεργατικές ανατροπές, η περιστολή των εργασιακών δικαιωμάτων, των συνδικαλιστικών και λαϊκών ελευθεριών. Δεν είναι κανονικότητα η εμπλοκή της χώρας σε ιμπεριαλιστικά σχέδια και ανταγωνισμούς, που δημιουργούν επικίνδυνες καταστάσεις για το λαό μας και τους λαούς των γειτονικών χωρών.
Σήμερα χρειάζεται:
- Ενα κίνημα που θα διεκδικεί σύγχρονους όρους δουλειάς, αυξήσεις στους μισθούς και στις συντάξεις, διεύρυνση των κοινωνικών παροχών.
- Θέλουμε εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα ζωντανό που θα σφυρηλατεί την ενότητα των εργαζομένων μέσα στους κλάδους και τους χώρους δουλειάς, με σωματεία πραγματικά με δράση και υπόσταση, ενεργή συμμετοχή των εργαζομένων σε συλλογικές δημοκρατικές διαδικασίες και όχι εργοδοτικούς γραφειοκρατικούς μηχανισμούς που στήνονται από εργοδότες, κυβερνήσεις, νόθες διαδικασίες και μπράβους της νύχτας.
- Ενα κίνημα που δεν θα παζαρεύει πόσα δικαιώματα θα χάσουν κάθε φορά οι εργαζόμενοι, δεν θα είναι ουρά και όχημα της κάθε αντιλαϊκής κυβέρνησης. Αυτό το ζήσαμε έντονα με τη στάση των ηγεσιών της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ μέσα στην κρίση και το απορρίπτουμε. Αυτές οι ηγεσίες δεν μπορούν ούτε θέλουν να υπερασπιστούν τα δικαιώματα των εργαζομένων και να διεκδικήσουν.
- Κίνημα διεκδικητικό, που θα αγωνίζεται για την ανάκτηση των απωλειών, προβάλλοντας επιθετικά τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες και τις δυνατότητες που αντικειμενικά υπάρχουν για την ικανοποίησή τους.
- Ενα κίνημα που θα έχει σταθερό μέτωπο υπεράσπισης των εργαζομένων απέναντι στους επιχειρηματικούς μονοπωλιακούς ομίλους και σε κάθε κυβέρνηση που τους υπηρετεί.
Να συζητήσουμε πώς θα οργανώσουμε την πάλη μας στην ολομέτωπη επίθεση που δεχόμαστε.
- Πώς θα ανασυντάξουμε το κίνημά μας απελευθερώνοντάς το από τον θανάσιμο εναγκαλισμό της εργοδοσίας και των κυβερνήσεων.
- Πώς θα φέρουμε τους νέους εργαζόμενους που δουλεύουν με τους πιο άθλιους όρους στα συνδικάτα.
Απευθύνουμε ανοιχτό κάλεσμα ενότητας και δράσης απέναντι στα νέα σχέδια που προετοιμάζει η κυβέρνηση της ΝΔ. Να προετοιμάσουμε και εμείς αποφασιστική, μαζική, συντονισμένη και μαχητική αγωνιστική απάντηση. Κάτω τα χέρια από το δικαίωμά μας στη συλλογική οργάνωση και πάλη. Κάτω τα χέρια από το δικαίωμα των εργαζομένων στην απεργία. Δουλειά με σύγχρονα δικαιώματα και όχι δούλοι στον 21ο αιώνα.
Σε αυτόν τον αγώνα χωράει κάθε έντιμος συνδικαλιστής, κάθε σωματείο που κατανοεί την ανάγκη ύπαρξης των συνδικαλιστικών οργανώσεων με ταξικό προσανατολισμό, με ενεργή συμμετοχή των εργαζομένων, με δημοκρατική λειτουργία, για την οργάνωση της πάλης, της αλληλεγγύης, την υπεράσπιση του λαού, για την αγωνιστική ενότητα του λαού με στόχο την απαλλαγή από τα μονοπώλια που τσακίζουν τις ζωές μας.
Αυτός ο πλούτος είναι δικός μας και πρέπει να τον διεκδικήσουμε.
